بازار کردستان عراق

به گزارش تجارت بان به نقل از هنر نوشت، هادی ضیاءالدینی مجسمه ساز سرشناس سنندجی است و بسیاری از آثار حجمی و مجسمه های زیبای شهر سنندج نیز ساخته دست این هنرمند است و علاوه بر این ساخت بلندترین مجسمه ایران را که در سنندج نصب شده است نیز در کارنامه هنری خود دارد.

مجسمه مولانا اثر هادی ضیاءالدینی

بلندترین و بزرگترین مجسمه ایران اثر هادی ضیاءالدینی در سنندج

سردیس محمود دولت آبادی اثر هادی ضیاءالدینی

هادی ضیاءالدینی درباره روند ساخت سردیس محمود دولت‌آبادی  به ایسنا گفت: بخش مهمی از ساخت یک سردیس شناخت موضوع است که من شخصیت این نویسنده را توسط آثار او دریافت کرده‌ام. آقای دولت‌آبادی یا دیگر مشاهیر، اثرشان بخشی از خودشان است. آثار آنها می‌تواند نکات زیادی را روشن کند و فضای حسی را به وجود بیاورد.

این هنرمند ادامه داد: پیش از شروع ساخت سردیس، با آقای دولت آبادی تماس گرفتم و به ایشان گفتم که دوست دارم پرتره‌ای از او بسازم که استقبال کردند و برایم عکس‌هایی فرستادند. پس از اتمام کار و پیش از اعلام رسمی، عکس‌های مجسمه را برای ایشان ارسال کردم که مورد تأیید واقع شد و در جمله‌ای گفتند که «توانسته‌ای روح و روحیاتم را در این مجسمه پیاده کنی».

ضیاءالدینی درباره نصب تازه‌ترین اثرش گفت: ساخت سردیس آقای دولت‌آبادی را با نیت انجام وظیفه انجام دادم ولی اگر جایی بخواهد این اثر را نصب کند، بهتر است؛ زیرا اینگونه این مجسمه در فضایی خارج از محدوده کارگاهم و در فضای باز و عمومی‌تری نصب خواهد شد و مردم آن را خواهند دید. ولی گمان نمی‌کنم درخواستی مبنی بر نصب اثر صورت بگیرد، کما اینکه تا کنون اینگونه نبوده است.

مجسمه‌سازی شوخی نیست

وی در پاسخ به این سوال که چرا گاهی برخی از سردیس‌ها شباهت چندانی به افراد ندارند و در نهایت بدساخت از آب در می آیند؟ هنرمند باید چه روندی را در پیش بگیرد که اثر مناسبی تحویل دهد؟ اظهار کرد:  هنرمند در ابتدا باید این سوال را از خود بپرسد که چرا یک مجسمه ساخته می‌شود؟ قاعدتا ساخت پرتره از مشاهیر، با این هدف انجام نمی شود که توسط آن، شکل ظاهری چشم‌ها یا دهان فرد را به مردم نشان دهیم. بلکه هدف اصلی، تلاش برای کشف و نمایش وجوه گوناگون شخصیتی آن فرد است. در واقع هنرمند باید برخلاف تصور، پرده‌ها و لایه‌های بیرونی تصویر فرد را کنار زده و به روح او دست پیدا کند. همچنین بتواند شخصیت و آثار آن فرد را در یک سردیس خلاصه کند که کار دشوار و سختی است و منوط به مهارت، تبحر و رنج بسیار است که پس از تلاش باید بستر آن فراهم شود.

مجسمه مستوره اردلان اثر هادی ضیاءالدینی در سنندج

او با تأکید بر جمله «مجسمه سازی شوخی نیست»، یادآور شد:  زمانی که کسی به من می‌گوید، قصد یاد گرفتن مجسمه‌سازی را دارد، پیشنهاد می‌کنم که ابتدا دو یا سه سال طراحی کار کند. ولی متأسفانه می‌بینیم که هر کسی که بتواند بینی یا صورت و دهان بسازد، مجسمه هم می‌سازد. قصد بی‌احترامی به هم صنفانم را ندارم ولی متأسفانه برخی بدون اینکه رنجی متحمل شوند، برای ساخت پرتره تنها، به صورتِ ظاهری قناعت می‌کنند. بدتر از آن این است که برخی کارهای بسیار دم دستی و ساده را نیز نمی‌توانند انجام دهند، گرچه که شبیه سازی مجموعه‌ای از تناسبات و اندازه‌ها است؛ یعنی با یک خط کش می‌توان اندازه چشم را گرفت و روی یک مجسمه پیاده کرد. در چنین شرایطی اگر یک مجسمه وجود نداشته باشد خیلی بهتر از این است که مجسمه‌ای بدساخت در معرض دید عموم قرار گیرد.

این مجسمه‌ساز همچنین در پاسخ به اینکه چرا در بین مجسمه های شهری، سردیس‌ها، توجه بیشتری به خود جذب می‌کنند؟ توضیح داد: زیرا میزان ساخت سردیس‌ها از مشاهیر بیشتر است؛ در واقع اگر به طور میانگین روزی شش سردیس ساخته شود، ممکن است طی سال یا شش ماه یک مجسمه با موضوع شهری یا آزاد نیز ساخته نشود؛ البته وضعیتی که بر دیدگاه فرهنگی دست اندرکاران حاکم است نیز اثرگذار است.

زندگینامه هادی ضیاءالدینی:

 
 
هادی ضیاءالدینی در سال ۱۳۳۵ در سنندج و محله «جور آباد» و در خانواده‌ای اهل شعر و عرفان متولد شد. قبل از دبستان به نقاشی پرداخت و بعد ازدوره ابتدائی اولین گامها را در مجسمه‌سازی برداشت و به گفته خود وی این دو را با رنج فراوان و بدون آموزش و کلاسی آکادمیک هم‌زمان پیش برده‌است.

ضیاءالدینی در سال ۱۳۵۶ وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد و نمایشگاه های بسیاری از آثارش در داخل و خارج از ایران از جمله چین، واشینگتن (ایالات متحده آمریکا)، لندن، برن (سویس)، مارتینی (سویس) ،ژنو (سویس) ،قرقیزستان ،قزاقستان ،ازبکستان ،کویت ،سلیمانیه کردستان عراق، اربیل ،حلبچه و سوریه برگزار کرده است.
 
 
این هنرمند  برگزیده چهارمین بی ینال (دوسالانه) نقاشی ایران (موزه هنرهای معاصر تهران ۱۳۷۶)، برگزیده اولین بی ینال (دوسالانه) بین‌المللی طراحی ایران (موزه هنرهای معاصر تهران ۱۳۷۸)، منتخب اولین جشنواره هنرهای تجسمی اصفهان و دریافت دیپلم افتخار در زمینه مجسمه‌سازی ۱۳۶۷ را در کارنامه هنری خود دارد.
 
 
از  هادی ضیاالدینی در سال ۱۳۹۸ در کنگره جهانی مشاهیر کُرد تجلیل شد و به وی کلید طلایی شهروند اعطا شد.

آثار هادی ضیاءالدینی:
 
 
مجسمه یادبود بمباران شیمیایی کردستان
 
ساخت پیکره تمام قد گاندی (دراندازه طبیعی) رهبر مردم هند در سال ۱۳۵۳
 
ساخت و نصب پیکره «چوپان» با ارتفاع سه متر در پارک آبیدر سنندج
 
ساخت و نصب پیکره «آزادی» با ارتفاع شش متر در میدان آزادی سنندج
 
ساخت و نصب پیکره «دو کودک» با ارتفاع چهار متر در پارک آبیدر سنندج 
 
ساخت و نصب پیکره «مولوی کُرد» با ارتفاع ۵/۳ متر در میدان مولوی کرد سنندج
 
ساخت و نصب پیکره «کارگر» با ارتفاع ۴ متر در میدان کارگر سنندج
 
ساخت و نصب پیکره «استاد هه‌ژار» با ارتفاع ۴ متر در میدان استاد هه‌ژار مهاباد
 
ساخت و نصب پیکره «استاد هیمن» با ارتفاع ۴ متر در میدان استاد هیمن مهاباد
 
ساخت و نصب پیکره «استاد محمد قاضی» با ارتفاع ۴ متر در میدان محمد قاضی
 
ساخت و نصب پیکره «میر عماد قزوینی» با ارتفاع ۵ متر در میدان میر عماد قزوین
 
ساخت و نصب پیکره «لذت رهایی» با ارتفاع ۳ متر در میدان پارک کودک اصفهان
 
ساخت و نصب پیکره «شیخ محمود برزنجه» با ارتفاع ۸ متر در میدان شیخ محمد سلیمانیه عراق
 
ساخت و نصب پیکره «مستوره اردلان» با ارتفاع ۴ متر در پارک اربیل عراق
 
ساخت و نصب پیکره «شیخ حسن علی (جگر خون)» در اربیل عراق
 
ساخت و نصب نقش برجسته «سرباز مادی» با ارتفاع ۵/۲ در سر در موزه سنندج
 
ساخت و نصب نقش برجسته «زیویه» با وسعت ۱۰۰ متر مربع در میدان و ورودی پارک آبیدر
 
ساخت چندین سردیس از تیپهای مناطق مختلف کردستان جهت نمایش در موزه مردم‌شناسی خانه آصف
 
ساخت چندین سردیس از شخصیتها و مشاهیر کرد برای نمایش در موزه مردم‌شناسی خانه آصف
 
برگزاری اولین نمایشگاه مجسمه‌های شخصی (با بیش از چها پیکره) در نگارخانه ارشاد راهیابی
 
شرکت در دومین بی ینال مجسمه‌سازی ایران (موزه هنرهای معاصر تهران)
 
ساخت و نصب پیکره بێسارانی در سنندج 
 
نصب پیکره انفال در اربیل
 
ساخت و نصب پیکره معلم در دهگلان
 
ساخت و نصب پیکره مادر در میدان دایک دیواندره
 
ساخت و نصب بزرگترین مجسمه ایران با ارتفاع ۲۲ متر بر فراز شهر سنندج و در پارک جنگلی آبیدر با نماد مقاومت مردم کُرد
 
مجسمه مولانا در دانشگاه کردستان
 
 
 انتهای پیام/